Dołączam do wesołych.
Bardzo ładne.
Pożegnanie nocy, słuszna koncepcja na metaforę.
Laura Alszer, On nie ma rozsądku, szare komórki mu też reglamentują.
*z
Laura Alszer, Niego jest taki one way system.
Laura Alszer, Nie słuchaj pitolika.
pitolik, to była moja kwestia, durniu.
pitolik, Rozsądek potwierdza.
Nie raz ci ja nieraz, przelazłem przez ten parkan, miałem sobie jaka, miałem sobie jajka... nie mam ci ich teraz.
To bezbożni ludzie.
Rymowany, to dobre dla odmiany.
Pisz w sposób zrozumiały dla ludzi.
Margerita, Jestem Zenzonoidalnym głosem rozsądku pitolika, ale on mnie unika.
pitolik, Przestań łotrze dręczyć tego łysego człowieka w okularach o przerośniętym ego.
pitolik, Cień głosu rozsądku i krzyk narządów wewnętrznych.
pitolik, Jak ty swego rozsądku.
pitolik, nie podpadaj!
