Poprzednie części: LBnR 114 Zapach czasu

LBnR nr 115 Upiory

W nocy ze swoich grobów

wychodzą upiory w strojach

utkanych z pajęczyny

i śmiejąc się przy tym

spacerują alejkami

wspominając dawne czasy

aż do świtu a potem wracają

do królestwa mroku

Komentarze (20)

Zenza 3 tygodnie temu

Super. Brawo Marge.

Margerita 3 tygodnie temu

Dzięki

andrew24 3 tygodnie temu

Super, wspaniale.
Ja bym dał do królewska światła, ale Twoja wersja będzie się chyba lepiej podobać.

Pozdrawiam serdecznie 5*
Miłego dnia

Margerita 3 tygodnie temu

Dzięki

Garyt 3 tygodnie temu

genialnie

Margerita 3 tygodnie temu

Dzięki 😁

zsrrknight 3 tygodnie temu

u ciebie w tekstach wszyscy się śmieją...

Margerita 3 tygodnie temu

Co ja na to poradzę

ZielonoMi 3 tygodnie temu

Napisz kiedyś wiersz bez ubrań. Bo w każdym tylko ciuchy, to nudne.

Margerita 3 tygodnie temu

Ok postaram się ale nie obiecuję

wikindzy 3 tygodnie temu

Jesteś naturystką?

wikindzy 3 tygodnie temu

Skrzypią zmory i upiory, oraz inne wredne mary, aż przechodzą ciało ciary.

ZielonoMi 3 tygodnie temu

😁

o nim pseud 3 tygodnie temu

Piękny wiersz... pełen uroczej prostoty, można w nim odnaleźć to, co stało się tak powszechne, że już o tym zapomnieliśmy.

Ps. Tyle pozytywnych komentarzy, to jest niesamowite. Powinniśmy być wdzięczni za taki cud. Spędzajmy dalej nasz czas, wspierając się i chwaląc. Sprawiajmy, by każdy z nas uśmiechał się coraz częściej.

Margerita 3 tygodnie temu

sama jestem zaskoczona