pozostanie po nas ślad

ciało odmierza jak zegarek

tracące sekundy minuty godziny

uciekają nam przez palce

bezpowrotnie

 

pozostanie po nas ślad dla bliskich

utrwalony na rodzinnych zdjęciach

pożółkłych kartkach pamiętnika

 

twarz już draśnięta ostrzem czasu

następna powstaje zmarszczka

ciało ze starości spętane pajęczyną

 

włosy siwe jeszcze na głowie

czekają by spaść niczym liście

martwe na ziemię

 

zmysły już nie takie sprawne

błądzimy w życiu ślepi głusi

 

laska pomaga chorej nodze

powoli brakuje nam już sił

zamieniając się w proch

codziennie opuszcza ktoś świat

 

odchodzimy ...

Średnia ocena: 2.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (11)

  • Conie ponad tydzień temu
    Jakie nostalgiczne.
  • Vampire Fangs ponad tydzień temu
    Chciałem, by taki był przekaz wiersza.
  • Bettina ponad tydzień temu
    Vampire Fangs
    w krater?
  • Bettina ponad tydzień temu
    Opuścic to mozna swiat I portki.
  • Zenza ponad tydzień temu
    Ach ci hejterzy.
  • Vampire Fangs ponad tydzień temu
    Zenza
    Olać ich. Ignorować i nie odpowiadać. To będzie najlepsza dla nich kara.
  • Bettina ponad tydzień temu
    Zenza
    Chcialam to sobie przetlumaczyc. Tak mowi moja siostra - opuscily go swiat I portki.
  • Bettina ponad tydzień temu
    Olewa sie, ignoruje, nie odowiada I karze. Moze to o to chodzi.
  • Zenza ponad tydzień temu
    Żartowałem :D
  • ireneo ponad tydzień temu
    Co się zaczyna to się kończy.

    Może ten kto się przekręcił,
    jeszcze trwać - w ludzkiej pamięci.
    Więc kto marzy o wieczności
    musi wcześniej w niej się mościć,

    Wszak do czasu,
    bo nosiciel pamięci
    też się przekręci.
  • zsrrknight ponad tydzień temu
    taki jakby dosłowny naturalizm, ergo trochę topornie jak na wiersz, ale przynajmniej obraz jest wystarczająco wyraźny...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania